Τζορτζ Ντάντσικ

    Όταν ο Τζορτζ Ντάντσικ έκανε μεταπτυχιακές σπουδές μαθηματικών στο πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ, κάποια μέρα έφτασε αργοπορημένος σε ένα μάθημα στατιστικής μεταπτυχιακού επιπέδου και βρήκε γραμμένα στον πίνακα δύο προβλήματα που υπέθεσε ότι τα είχε δώσει ο καθηγητής ως εργασία για το επόμενο μάθημα. Τα σημείωσε. Χωρίς να γνωρίζει ότι ο καθηγητής τα είχε γράψει στον πίνακα ως παραδείγματα διάσημων "άλυτων" προβλημάτων της στατιστικής, άρχισε την προσπάθεια να τα λύσει.

    Ο Ντάντσικ αργότερα θα διηγούνταν ότα τα προβλήματα "ήταν λίγο δυσκολότερα από το κανονικό", αλλά μερικές ημέρες αφότου αντέγραψε, παρέδωσε τις ολοκληρωμένες λύσεις, νομίζοντας ακόμη ότι ήταν μέρος μιας εργασίας που χρωστούσε.

    "Αν γνώριζα ότι αυτά τα προβλήματα δεν ήταν ασκήσειςγια το σπίτι", είπε ο Ντάντσικ, "αλλά δύο διάσημα άλυτα προβλήματα της στατιστικής, το πιθανότερο είναι να μηνείχα σκεφτεί θετικά, θα είχα αποθαρρυνθεί και δεν θα τα είχα λύσει ποτέ".

    Η ιστορία του Ντάντσικ αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς, όταν επιδιώκετε τους στόχους σας δίχως την παρουσία περιοριστικών αντιλήψεων σχετικά με το τι είστε σε θέση να πετύχετε, μπορείτε να δημιουργήσετε απρόσμενα και εκπληκτικά αποτελέσματα.

                                                                                                                    Jack Canfield

                                                                                                         "Η Επιτυχία Βήμα Βήμα"

                                                                                                               εκδόσεις διόπτρα

Αυτοπεποίθηση

   Εκείνοι που συνηθίζουν να κάνουν την αυτοπεποίθηση τους μεγαλύτερη από την άνεση τους θα σας πουν πως, έπειτα από λίγο, αρχίζετε να ανησυχείτε πολύ λιγότερο μήπως κάνετε λάθη. Στην πραγματικότητα, αρχίζετε να συνειδητοποιείτε ότι τα μεγαλύτερα άλματα στην εξέλιξη των ανθρώπων προέρχονται συχνά από σφάλματα, διότι αυτού του είδους οι καταστάσεις είναι που σας εμπνέουν τις καλύτερες ιδέες βελτίωσης. Άσχετα από το πως θα εξελίσσονται κατά περίπτωση τα πράγματα, εσείς πάντοτε θα αναπτύσσεστε περισσότερο και να έχετε ανταμοιβές όταν αφήνετε πίσω σας την άνεση σας και κάνετε πράγματα που σας αναγκάζουν να αποκτάτε νέες δυνατότητες κι αυτοπεποίθηση. Το μόνο που χρειάζεται είναι να νιώθετε άνετα μη γνωρίζοντας εκ των προτέρων το ποιες θα είναι αυτές οι ανταμοιβές. Όσον αφορά επομένως τη διαρκή προσωπική ανάπτυξη, το να κάνετε πάντα την αυτοπεποίθηση σας να είναι μεγαλύτερη απ' την άνεση σας είναι μια πρόταση απ' την οποία δεν θα βγείτε χαμένοι.

                                                              Dan Sullivan - Cathrerine Nomura      

                                              "10 Θεμελιώδεις κανόνες για προσωπική ανάπτυξη"

                                                                          εκδόσεις θέσις

Ευθύνη

Σε εκείνο το σεμινάριο που παρακολούθησα όταν ήμουν δεκαοχτώ, ο ομιλητής ρώτησε, «Ποιο είναι το ποσοστό αμοιβαίας ευθύνης που έχετε για να κάνετε μια σχέση να πετύχει;». Ήμουν έφηβος, και τόσο σοφός στους δρόμους της πραγματικής αγάπης. Φυσικά, είχα όλες  τις απαντήσεις.

                «Πενήντα / πενήντα!» ξεφούρνισα. Ήταν τόσο προφανής η απάντηση : και τα δύο άτομα θα πρέπει να είναι πρόθυμα να μοιράζονται την ευθύνη ισότιμα αλλιώς ένας από τους δύο θα είναι ριγμένος.

                «Πενήντα ένα/σαρανταεννιά», φώναξε κάποιος άλλος.

                Ο εκπαιδευτής στράφηκε στο τρίποδο και έγραψε 100/0 πάνω στο χαρτί με μεγάλα μαύρα γράμματα, «Θα πρέπει να είστε πρόθυμοι να δίνετε το 100 τοις εκατό χωρίς να έχετε καμία προσδοκία ότι θα λάβετε κάτι ως ανταπόδοση», είπε κείνος. «Μόνο όταν είστε πρόθυμοι να αναλάβετε το 100% της ευθύνης για την επιτυχία της σχέση, θα πετύχει αυτή. Διαφορετικά, μια σχέση που αφήνεται στην τύχη, πάντα θα είναι ευάλωτη στις δυσκολίες.»

                Απίστευτο. Αυτό δεν το περίμενα! Αλλά, γρήγορα κατάλαβα πως αυτή η ιδέα θα μεταμόρφωνε κάθε πτυχή της ζωής μου. Αν έπαιρνα πάντα το 100% της ευθύνης για ό,τι βίωνα – έχοντας την απόλυτη κυριότητα όλων των επιλογών μου και όλων των τρόπων με τους οποίους αντιδρούσα σε ό,τι μου συνέβαινε – τότε είχα τον έλεγχο στα χέρια μου. Όλα εξαρτιόνταν από εμένα. Ήμουν υπεύθυνος για όλα όσα έκανα, για όλα όσα δεν έκανα ή για το πώς αντιδρούσα σε όσα έκαναν οι άλλοι σε εμένα.

Το φαινόμενο της σύνθεσης

            Darren Hardy

    Εκδόσεις ΠΡΟΝΟΜΙΟ

Ταλέντα

     Κάποιος τηλεφώνησε μια μέρα σε έναν κτηματομεσίτη και του είπε, "Έχω ειλικρινά βαρεθεί το σπίτι όπου μένω. Θα ήθελα να περάσετε από εδώ και να δώσετε το σπίτι μου για πούλημα." Ο μεσίτης τον συνάντησε και ο άντρας του έδωσε μία περιγραφή του σπιτιού των ονείρων του. Προσδιόρισε τον αριθμό των δωματίων που ήθελε, την έκταση του οικοπέδου, τον ακριβή χώρο που επιθυμούσε να έχουν τα δωμάτια, και το αρχιτεκτονικό στυλ. 

    Ο μεσίτης έγραψε όλες τις λεπτομέρειες και έφυγε. Λίγες μέρες αργότερα ο πελάτης του του τηλεφώνησε και ωρυόταν στο τηλέφωνο, "Είμαι τόσο ενθουσιασμένος! Βρήκα ακριβώς το σπίτι που έψαχνα."

    "Σας ακούω" είπε ο μεσίτης στον πελάτη του.

    "Σας διαβάζω την περιγραφή, του είπε ο άνδρας. "Την έχω μπροστά μου στην εφημερίδα." Και διάβασε την περιγραφή του σπιτιού με τον αριθμό των δωματίων που επιθυμούσε, την έκταση του οικοπέδου, τους κατάλληλους χώρους και κάθε λεπτομέρεια. "Έχει οτιδήποτε έχω ποτέ θελήσει," είπε.

    "Με συγχωρείτε κύριε," απάντησε ο μεσίτης, "Μήπως με κοροϊδεύετε;"

    "Φυσικά και όχι. Σας διαβάζω για το σπίτι των ονείρων μου. Μπορείτε να βρείτε αυτό το σπίτι;"

    Ο μεσίτης του απάντησε, "Φυσικά και μπορώ να σας το βρω. Το σπίτι αυτό πουλιέται από το δικό μας γραφείο."

    Ο αγοραστής ζήτησε από τον μεσίτη να έρθει αμέσως και αν τον οδηγήσει για να δει αυτό το ακίνητο. Όταν ο μεσίτης έφτασε, του είπε, "Ελάτε, είμαι έτοιμος. Πάμε."

    Ο μεσίτης κοίταξε τον πελάτη του και όταν βλέποντας ότι το εννοούσε, του απάντησε, "Δεν έχουμε να πάμε πουθενά. Η αγγελία που διαβάσατε ήταν αυτή που έγραψα εγώ για την πώληση του δικού σας σπιτιού. Ζείτε στο σπίτι των ονείρων σας."

    Είμαστε ίδιοι με τον έκπληκτο εκείνο άνδρα. Τόσο συχνά αμφισβητούμε τις ικανότητες και τις δυνατότητες μας, κυρίως στον τομέα της δημιουργικής φαντασίας. Εάν με κάποιο τρόπο καταφέρναμε να δούμε τους εαυτούς μας με αντικειμενικό μάτι, θα συνειδητοποιούσαμε πόσο μεγάλα ταλέντα κρύβονται μέσα μας.

                                                               "πείτε ναι στις προσωπικές σας δυνατότητες"

                                                                                            Skip Ross

                                                                                      εκδόσεις θέσις

Εμπόδια-Δυνατότητες

    Ένας αγρότης όργωνε το χωράφι του όταν το άροτρο σκάλωσε σε κάτι και δε μπορούσε να προχωρήσει. Η πρώτη του αντίδραση ήταν, φυσικά, να μπει σε λειτουργία Κριτή.Βρίζοντας άρχισε  να σκάβει γύρω απ' το άροτρο για να το απελευθερώσει. Προς μεγάλη του έκπληξη, είχε πιαστεί σ' έναν σιδερένιο κρίκο που ήταν βαθιά θαμμένος στο έδαφος.

    Αφού απελευθέρωσε το άροτρο, ο αγρότης ένοιωθε μεγάλη περιέργεια και τράβηξε τον σιδερένιο κρίκο. Από κάτω άνοιξε το καπάκι από ένα αρχαίο σεντούκι. Μπροστά του βρισκόταν ένας θησαυρός από πετράδια και χρυσάφι που γυάλιζαν στον ήλιο.

    Αυτή η ιστορία μας θυμίζει ότι συχνά με το να αντιμετωπίσουμε τα δυσκολότερα εμπόδια ανακαλύπτουμε τις μεγαλύτερες δυνάμεις και δυνατότητες μας, αλλά ενίοτε θα χρειαστεί να σκάψουμε βαθιά για να τις βρούμε. Ο Κάμπελ είχε μία φράση για αυτό : Όπου σκοντάφτεις, εκεί βρίσκεται και ο θησαυρός σου. Θα έκανες λοιπόν ερωτήσεις στον εαυτό σου όπως : Τι θα μπορούσα να ανακαλύψω; Τι θα μπορούσε να είναι πολύτιμο εδώ;

                                                                          "άλλαξε ερωτήσεις άλλαξε ζωή"

                                                                                        Marille Adams

                                                                                       εκδόσεις θέσις

Αναγκράμμα

    Ήθελα να αφήσω το όνομα μου μες την παλάμη σου. Αυτό θα ήταν κάτι σαν δώρο για την γνωριμία μας.

    Έλα τώρα να αναγραμματίσουμε ό,τι για χρόνια έμεινε ίδιο κι απαράλλαχτο. Βλέπεις, άλλο δεν έμαθα παρά να ξοδεύομαι σε μεταφορές και παρομοιώσεις. Οι λέξεις μου παραπαίουν. Κι όποτε καταφέρω κάτι να συντάξω γίνεται λεπίδα που ματώνει. Νομίζω πως ακόμη και οι όροι της ευτυχίας στέκουν ανήμποροι μπροστά στη μοναξιά μου.

    Τα μικρά χαρτιά δεν ωφελούν. Ψάχνω ήρωες από χαρτί, γιατί το δέρμα, όσο να πεις, προκαλείς δέος! Μην το αρνείσαι! Άραγε, πόσο απέχει το δέος απ' τον φόβο; Δεν αντέχεται μια τέτοια ζωή. Έσφαλα, ναι. Μα υποψιάζομαι πως κι ένας δολοφόνος ψίχουλα αγάπης γυρεύει. Δε φταίνε πάντα οι ακάλεστοι στα δείπνα της ζωής. Φταίνε κι εκείνοι που δεν θέλησαν να δουν πιο πέρα απ' την άκρη της λαμπρής ευωχίας τους.

                                                                                                            "Αναγκράμμα"
                                                                                                        Νίκου Διακογιάννη
                                                                                                          εκδόσεις ερωδιός

Το τετράμετρο κλουβί

   Πριν από κάποιον καιρό άκουσα έναν Ινδιάνο αρχηγό μα διηγείται μια από τις δυνατότερες ιστορίες που έχω ακούσει ποτέ μου. Ο αρχηγός περιέγραφε τα παιδικά του χρόνια που μεγάλωνε μέσα στη φύση και την άγρια ζωή με την οποία ερχόταν σε επαφή μέσα στο δάσος. Είπε ότι επισκεπτόταν συχνά έναν που ζούσε βάζοντας παγίδες. Ορισμένες φορές τα ζώα που έπαιρνε τα κρατούσε για κατοικίδια. Προς μεγάλη του έκπληξη, μια μέρα ο μικρός αρχηγός βρέθηκε εκεί και είδε μια αρκούδα δεμένη με αλυσίδα σ' ένα δέντρο. Ο κυνηγός με τις παγίδες τον προειδοποίησε να προσέχει επειδή, αν και μικρή σε ηλικία, η αρκούδα παρέμενε επικίνδυνη και είπε ότι της ετοίμαζε ένα κλουβί. Με τον καιρό το παιδί και οι φίλοι του πήγαιναν και τάιζαν την αρκούδα. Όμως καθώς μεγάλωνε η αρκούδα έδειχνε να γίνεται όλο και πιο αδύναμη και στεναχωριόντουσαν που την έβλεπαν να ζει σ' ένα τετράμετρο κλουβί. Είχαν ζητήσει από τον κυνηγό να την ελευθερώσει αλλά εκείνος δεν το έκανε, έλεγε ότι αξίζει πολλά χρήματα.

      Η έντονη διάθεση να απελευθερωθεί η αρκούδα γιγαντώθηκε και απλώθηκε σε όλη την περιοχή. Τελικά, με όλη την προσοχή που είχε κερδίσει η υπόθεση της αρκούδας, οι άνθρωποι συγκέντρωσαν το ποσό που θα εξαγόραζε την ελευθερία της. Για να το γιορτάσουν, οι άνθρωποι έφεραν φαγητά και ετοίμασαν ένα μεγάλο πανηγύρι για την περίσταση. Όταν ήρθε η ώρα να απελευθερώσουν την αρκούδα, όλοι μαζεύτηκαν για να παρακολουθήσουν τη μεγάλη στιγμή. Ένα κύμα ενθουσιασμού συνεπήρε το κοινό όταν ο κυνηγός άνοιξε την πόρτα του κλουβιού. Η αρκούδα περπάτησε μέχρι την ανοιχτή πόρτα, το πλήθος χειροκροτούσε, αλλά μετά απλώθηκε ησυχία καθώς η αρκούδα σταμάτησε εκεί. Κοίταξε για λίγο και μετά γύρισε και πήγε στην άλλη άκρη του κλουβιού. Ο κυνηγός σκέφτηκε πως ίσως να είχε τρομάξει με το άνοιγμα της πόρτας και γι' αυτό έβγαλε τους πίρους και όλα τα πλαϊνά του κλουβιού έπεσαν κάτω. Ο ενθουσιασμός του πλήθους πυροδοτήθηκε πάλι καθώς η αρκούδα ξεκίνησε ξανά να κινείται, αλλά μετά ακολούθησε ησυχία για μια ακόμη φορά. Η αρκούδα περπάτησε για τέσσερα μέτρα και κατόπιν πάλι σταμάτησε. Λυπημένο και αρνούμενο να πιστέψει αυτό που έβλεπε, το κοινό έμεινε να παρακολουθεί. Ο κυνηγός ξανασήκωσε τα πλαϊνά του κλουβιού κλείνοντας το πάλι και ανακοινώνοντας ότι η αρκούδα αυτή δε γνώριζε τίποτα άλλο πέρα από τα τέσσερα μέτρα του κλουβιού. Είχε απαρνηθεί το ίδιο ακριβώς πράγμα το οποίο λαχταρούσε το ένστικτο της, την ελευθερία της. Η αρκούδα αυτή πέθανε μέσα στο συγκεκριμένο κλουβί, στην ασφέλεια των δεσμών της και ασφαλής από τον φόβο της αλλαγής.

                                                              "Ηγεσία δεν είναι απλώς να σ' ακολουθούν"

                                                                                    Dave Dungan 

Η επιστροφή της ελπίδας

Και να που στέκομαι σε ένα βουνό μπροστά

Και σκέπτομαι πως δεν μπορεί, κάποια παράκαμψη

θα πρέπει να υπάρχει

Μα είμαι σίγουρος πως το βουνό με μένανε γελά

Λέγοντας : "Βήμα επάνω μου δεν πρόκειται να κάνεις".

Και το βουνό ατενίζω ολόρθο μπρος μου

Ξέροντας πως μέσα μου κρυμμένο ένα βουνό ψηλότερο είναι.

Και κάτι μου λέει πως το βουνό μπροστά μου δε θα κινηθεί

Αν πρώτα της αμφιβολίας το βουνό για πάντα δεν γκρεμίσω.

Κι έτσι μπροστά ορμώ στην περιπέτεια

Την άνεση και τη βολή μου ξοπίσω μου αφήνω.

Και να, καθώς ψηλότερα ανεβαίνω, με κάθε βήμα μου

πιο δυνατός πια νοιώθω

Γιατί με κάποιο τρόπο το ταξίδι ετούτο πιότερη δύναμη μου δίνει.

Κι όσο ανεβαίνουμε, θαρρείς ψηλά πετάμε

Ανακαλύπτοντας πως να πετύχουμε νέα θαύματα μπορούμε.

Γιατί σε κείνο το βουνό που κάποτε μας έφραζε το δρόμο

Τώρα επάνω του στεκόμαστε κι απ' την κορφή του ολόγυρα κοιτάμε.

                                   Γουες Μπίβις και Μπιλ Ρίσμπι

από το τραγούδι Hope Returns του μουσικού άλπουμ "When we believe" (1993)

Απόφαση...

... Και να θυμάσαι πάντοτε πως κάθε θετική σου δράση αποφέρει σίγουρα μια θετική συνέπεια, ακόμη και αν αυτή δεν είναι αμέσως φανερή.. Αυτός είναι ένας φυσικός νόμος, φίλε μου. Η εξαιρετικά καλή δράση μέσα στις αρνητικές συνθήκες αποφέρει τελικά εξαιρετικά αποτελέσματα...
... Το ζήτημα είναι πως ακόμη και το να αποφεύγεις να αποφασίσεις είναι ήδη μια απόφαση. Το να στέκεσαι στο μέσο των αλλαγών παγωμένος και εθελοτυφλώντας είναι και αυτό μια απόφαση. Γι' αυτό φρόντισε να είσαι πάντοτε σε κίνηση. Μη μένεις ποτέ άπραγος, μη βαλτώνεις ποτέ...
... Το να μένεις άπραγος στους ταραγμένους καιρούς είναι το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις. Η αδράνεια είναι η αρχή της νεκρικής ακαμψίας, πίστεψε με...
... Και με την ευκαιρία, να θυμάσαι ότι είναι προτιμότερο μα πέφτεις νικημένος από μια ηρωική αποτυχία, ξέροντας ότι κυνήγησες τα πιο μεγάλα σου όνειρα και τις πιο ευγενικές σου φιλοδοξίες, παρά να περνάς τις καλύτερες ώρες σου παρακολουθώντας παθητικά τηλεόραση...

                                                                                           Ηγέτης Δίχως Τίτλο
                                                                                            Robin S. Sharma
                                                                                           εκδόσεις Διόπτρα

Υπάρχει καλύτερος τρόπος

     Είχε τελειώσει την θεραπεία μία φορά, αλλά προφανώς, δεν είχε πάρει το μήνυμα, επειδή συνέχιζε να πίνει. Ήταν μητέρα τεσσάρων παιδιών, χωρισμένη από έναν πετυχημένο δικηγόρο, και τώρα αγωνιζόταν να συντηρήσει ένα σπιτικό, και ακόμα πιο σημαντικό, να διατηρήσει την αξιοπρέπεια της, χάνοντας, δυστυχώς αυτή την μάχη. Το ποτό ήταν η μόνη της διέξοδος. Τότε ένα απόγευμα, μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά, η Mary, πήγε στο σπίτι της μόνο για να το βρει άδειο. Πάνω στο τραπέζι της κουζίνας υπήρχε ένα μπουκάλι ουίσκι με ένα σημείωμα κολλημένο πάνω του. Ήταν ένα  "δώρο" από τα παιδιά της, αλλά το σημείωμα έλεγε, "Αν αυτός είναι ο τρόπος που θέλεις να σκοτώσεις τον εαυτό σου, κάν' το ελέυθερα, αλλά δεν πρόκειται να σκοτώσεις εμάς!" Τα παιδιάτην είχαν εγκαταλείψει.

       Αυτή τη φορά, η θεραπεία είχε αποτέλεσμα, αλλά για δώδεκα μήνες πάλευε με το παλιρροϊκό κύμα των πραγμάτων που συνειδητοποιούσε και της αποκαλύπτονταν, σε σχέση με τη ζωή της και με τους λόγους για τους οποίους είχε γίνει αλκοολική. Πέρασε ακόμα και η σκέψη από το μυαλό της, ότι μπορεί να είναι τρελή, αλλά σίγουρα δεν ήταν.

         Η Mary έχτισε ξανά τη ζωή της, μία ημέρα τη φορά, επιλέγοντας κάθε πρωί να βλέπει τον κόσμο θετικά, ό,τι κι αν συναντούσε στο δρόμο της. Αυτό δεν ήταν εύκολο. Πήρε τα παιδιά της πίσω, για να χάσει ξανά ένα από αυτά σε κάποιο ατύχημα, όπου πνίγηκε.

           Ωστόσο, σήμερα, η ίδια αποτελεί έμπνευση για τα εκατοντάδες άτομα που έχουν ωφεληθεί από την οργάνωση που έχει ιδρύσει. Το Κέντρο για την Δημιουργική Οικογενειακή Ζωή. Εκεί, ενήλικοι καθώς και παιδιά, μπορούν να μάθουν πως να παίρνουν τον έλεγχο και να είναι υπεύθυνοι για τη ζωή τους. Όπως το θέτει η Mary, "Υπάρχει καλύτερος τρόπος."

                                                                                               David McNally
                                                               "Ακόμα και οι αετοί χρειάζονται μια ώθηση"
                                                                                       εκδόσεις ΠΡΟΝΟΜΙΟ

Τι μπορώ να κάνω;

... Από δεκάδες προηγούμενα περιστατικά, έχω διδαχθεί ότι μπορώ να βασίζομαι σε πολυάσχολους ανθρώπους. Πολύ συχνά όμως έχω δοκιμάσει απογοητεύσεις στη συνεργασία μου με άλλους που έχουν "απεριόριστο ελεύθερο χρόνο".
    Οι προοδευτικοί μάνατζερ συνεχώς αναρωτιούνται: "Τι μπορούμε να κάνουμε για να αυξήσουμε την παραγωγή;" Γιατί να μην αναρωτηθείτε κι εσείς "Τι μπορώ να κάνω για να αυξήσω την παραγωγή μου;" Το μυαλό σας θα σας δείξει δημιουργικά το δρόμο.
     Έχω πραγματοποιήσει εκατοντάδες συνεντεύξεις με ανθρώπους κάθε επιπέδου και έχω κάνει την εξής ανακάλυψη : όσο σημαντικότερος είναι ο συνομιλητής σου, τόσο πιθανότερο είναι να ενθαρύνει εσένα να μιλήσει. Όσο πιο ασήμαντος, τόσο πιθανότερο είναι να αρχίσει το κήρυγμα.
     Οι σημαντικοί άνθρωποι προτιμούν να ακούν.
     Οι ασήμαντοι άνθρωποι προτιμούν να μιλούν.
.... Οι κορυφαίοι ηγέτες, σε κάθε τομέα της ζωής, περνούν πολύ περισσότερο χρόνο ζητώντας παρά δίνοντας συμβουλές... Όπως ξέρετε για να κατασκευαστεί οτιδήποτε, χρειάζονται πρώτες ύλες. Για τη λήψη δημιουργικών αποφάσεων πρώτες ύλες είναι οι ιδέες και οι προτάσεις των άλλων.... Οι ιδέες των άλλων δίνουν στο μυαλό σας, που γίνεται πιο δημιουργικό, το έναυσμα για να γεννήσει τις δικές του...

                                                                                  "Η μαγεία της μεγαλόπνοης σκέψης"
                                                                                                David J. Schwartz
                                                                                         εκδόσεις Κλειδάριθμος

Αγάπη

Η αγάπη δεν κρατά λογαριασμό λαθών. Η αγάπη δεν ξαναθυμίζει παλιές αποτυχίες. Κανείς μας δεν είναι τέλειος. Στο γάμο δεν κάνουμε πάντα το καλύτερο ή το σωστό. Μερικές φορές κάνουμε και λέμε στο σύζυγο μας πράγματα που πληγώνουν. Δε μπορούμε να σβήσουμε το παρελθόν. Μπορούμε μόνο να ομολογήσουμε και να παραδεχτούμε τα λάθη μας. Μπορούμε να ζητήσουμε συγχώρεση και να προσπαθήσουμε να φερθούμε διαφορετικά στο μέλλον. Όταν έχω ομολογήσει το λάθος μου και έχω ζητήσει συγχώρεση δεν μπορώ να κάνω τίποτε περισσότερο, για να ελαττώσω τη λύπη που ίσως έχω προκαλέσει στη σύζυγο μου. Οταν έχω αδικηθεί από τη σύζυγο μου και αυτή το έχει παραδεχθεί και έχει ζητήσει συγχώρεση, έχω να επιλέξω ανάμεσα στην κριτική και τη συγχώρεση. Αν επιλέξω την κριτική και επιδιώξω να την τιμωρήσω ή να την κάνω να πληρώσει για το λάθος της, τότε εγώ γίνομαι ο δικαστής και αυτή ο εγκληματίας. Η οικειότητα γίνεται αδύνατη. Αν όμως επιλέξω να συγχωρήσω, η οικειότητα μπορεί να αποκατασταθεί. Η συγχώρεση είναι ο δρόμος της αγάπης. 

                                                                                "Οι πέντε γλώσσες της αγάπης"

                                                                                                 Gary Chapman

                                                                                           Εκδόσεις Κλειδάριθμος

Οι βιοτικές ασχολίες και η πνευματική ζωή. Το άγχος

... Τι θα ένιωθες αν δεν είχες τίποτα να κάνεις; Και σε τι θα καταντούσες; Σε εφάμαρτη ραθυμία. Χρειάζεσαι, λοιπόν την εργασία...

... Τα καθημερινά βιοτικά έργα, από την καλή επιτέλεση των οποίων εξαρτάται η ομαλή λειτουργία της οικογένειας και της κοινωνίας, ορίστηκαν από τον Θεό ως μέρος της επίγειας ζωής μας, γι' αυτό και η ενασχόληση μ'αυτά δεν συνιστά λιποταξία στο στρατόπεδο της ασέβειας, αλλά συνέχεια και συμπλήρωση της ενασχολήσεως με τα καθαυτό θεία έργα...

... Εκείνος καθορίζει τις ασχολίες του καθενός μας, παρακολουθώντας συνάμα αν και πως τις εκτελούμε. Παρακολουθεί, λοιπόν, κι εσένα. Να το θυμάσαι αυτό και να κάνεις το καθετί, ό,τι κι αν είναι, όπως θα το έκανες αν σου το είχε αναθέσει απευθείας ο ίδιος ο Θεός...

... Αλλά το άγχος και η ανησυχία, ή μάλλον οι πολλές ανησυχίες που αναστατώνουν την καρδιά και της αφαιρούν την ειρήνη, είναι μια αρρώστια του πεσμένου ανθρώπου, που, μετά την ανταρσία του ενάντια στον Θεό, παραδέρνει από δω κι από κει, ανίσχυρος και φοβισμένος. Το άγχος επιφέρει διατάραξη των λογισμών και δεν μας επιτρέπει να επιτελέσουμε σωστά τα έργα μας. Γι' αυτό σου συνιστώ να μην του δώσεις τόπο στην καρδιά σου. Όποτε διαπιστώνεις ότι σε απειλεί, να το διώχνεις με την εγκάρδια επανάληψη της ευχής του Ιησού. Να εκτελείς με προθυμία και επιμέλεια κάθε έργο σου, ακόμα και το πιο ασήμαντο, αλλά την επιτυχία να την περιμένεις από τον Κύριο. Και όταν οι προσπάθειες σου δεν τελεσφορούν, να δέχεσαι την αποτυχία ως παραχώρηση του Κυρίου για το συμφέρον της ψυχής σου. Έτσι δε θα σε κυριεύει ποτέ το άγχος.

Ο Θεός βοηθός!

                                                                        Οσίου Θεοφάνους του εγκλείστου

                                                                                  "Ο δρόμος της ζωής"

                                                                       εκδόσεις Ιεράς Μονής Παρακλήτου

Τα πουλιά και οι μέλισσες

... Έχω πάντα ένα φλιτζάνι και ένα χαρτόνι στο συρτάρι του γραφείου μου για να πιάνω τις μέλισσες και να τις βγάζω έξω. Γιατί; Επειδή θα πάνε όπου υπάρχει παράθυρο και θα προσπαθήσουν να βγουν έξω. Μπαμ! Χτυπάνε στο τζάμι. Φυσικά δεν τα καταφέρνουν να βγουν και προσπαθούν πάλι και πάλι. Συνεχίζουν να χτυπάνε πάνω στο ίδιο τζάμι μέχρι να σπάσουν το μικρό τους κεφάλι. Λίγα μέτρα μακριά υπάρχει ένα ορθάνοιχτο παράθυρο που όμως δεν το βρίσκουν ποτέ επειδή είναι πολύ απασχολημένες προσπαθώντας συνεχώς τον ίδιο δρόμο. Αυτό δεν είναι επιμονή. Είναι πείσμα.

Όταν μπαίνουν τα πουλιά, δεν μένουν πολύ. Μπορεί να χτυπήσουν μια-δυο φορές στο τζάμι, αλλά δοκιμάζουν συνεχώς διαφορετικές διαδρομές μέχρι να βρουν το ανοιχτό παράθυρο. Αυτό είναι επιμονή. Δεν συνεχίζουν το ίδιο και το ίδιο μέχρι να σπάσουν το κεφάλι τους. Αλλά συνεχίζουν να προσπαθούν διαφορετικές διαδρομές μέχρι να βρουν το ανοιχτό παράθυρο. Αυτό είναι επιμονή.

... Επιμονή δεν σημαίνει να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά. Σημαίνει να παραμένεις σταθερός σ' έναν στόχο, ακόμη κι αν χρειαστεί να δοκιμάσεις διαφορετικά πράγματα για να τον πετύχεις...

                                                                                                          Dr. Jim Muncy

                                                                                           "Μία πόρτα, δύο κλειδαριές"

                                                                                                          εκδόσεις θέσις

Πάθος

... Το πάθος είναι η ικανότητα να δίνετε εσείς ο ίδιος κίνητρα στον εαυτό σας για να φτάσετε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Είναι μια φυσική τάση που όλοι έχουν μέσα τους και δεν μπορείτε να επιτύχετε χωρίς αυτήν.

Και συνήθως δεν είναι τόσο ότι χάνουμε το πάθος μας όσο ότι θάβεται κάτω από μια στοίβα άλλων πραγμάτων. Έτσι όταν βλέπετε κάποιον που του λείπει το πάθος, δεν είναι ότι έχει χάσει την ικανότητα να παθιαστεί. Συνήθως φταίει ότι οι  άνθρωποι καταπιάνονται με άλλα πράγματα και το πάθος τους απλώς μένει έξω από το παιχνίδι...

... Αν προσπαθείτε να κάνετε παραγωγικό κάθε δευτερόλεπτο της καθημερινότητας σας χωρίς να αφήνετε χώρο στην ψυχή σας να αναπνεύσει, θα την κάνετε να στερέψει...

... Αν δεν διαχειρίζεστε σωστά τη ζωή σας, θα γίνεται έρμαιο των συγκυριών. Οι συγκυρίες δεν αφήνουν καθόλου χώρο για το πάθος εκτός κι αν εσείς φροντίσετε να βρείτε αυτό τον χώρο...

... Όταν αναμασάμε το παρελθόν που δεν μπορούμε να αλλάξουμε, αυτό σίγουρα δεν είναι καλή συνταγή για να έχουμε ψυχική υγεία!

... Σε τελική ανάλυση, το πάθος είναι θέμα επιλογής. Η διαφορά ανάμεσα στους δραστήριους και τους απαθείς ανθρώπους μερικές φορές είναι μόνο η απόφαση. Οι άνθρωποι με κίνητρα εκπαιδεύουν τον εαυτό τους να έχει πάθος. Οι απαθείς περιμένουν απλώς μήπως και τους εμπνεύσει κάποιος άλλος ή περιμένουν μέχρι να είναι πρόσφορες οι συνθήκες...

...Τα μεγάλα επιτεύγματα τα καταφέρνουν οι άνθρωποι που επιλέγουν να κάνουν με ενθουσιασμό αυτό που οι άλλοι είναι απρόθυμοι να κάνουν...

                                                                                                        Wes Beavis
                                                                                                     "Νέο Καύσιμο"
                                                                                              εκδόσεις Κλειδάρθμος

Αποτυχία

... Αν έχετε ήδη ρισκάρει πολλά και έχετε χάσει πολλά, δεν έχει σημασία. Τα λάθη δεν έχουν σημασία. Η αποτυχία δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει πραγματικά σημασία, είναι να μάθετε από τα λάθη και τις αποτυχίες σας. Αυτό που έχει σημασία είναι να προχωρήσετε μπροστά , να ωριμάσετε μέσα από όλες τις εμπειρίες. Η ζωή που είναι διάσπαρτη από λάθη είναι πολύ πιο πλούσια, πιο ενδιαφέρουσα, και πολύ πιο παρακινητική από μια ζωή που δεν έχει πάρει ποτέ κανένα ρίσκο ή κάποια θέση για οτιδήποτε. Ο Hal Prince, ο διάσημος παραγωγός του Broadway , είπε, "Όποιος δεν έχει αποτύχει ποτέ στη ζωή του, είναι ερασιτέχνης."

Ένας επιτυχημένος πρόεδρος μιας τράπεζας, κοντά στη συνταξιοδότηση, έδωσε συνέντευξη σε έναν δημοσιογράφο:

"Σε τι αποδίδετε την επιτυχία σας;"

"Αυτή είναι εύκολη ερώτηση: στις καλές αποφάσεις."

"Και σε τι αποδίδετε τις καλές σας αποφάσεις;"

"Αυτή είναι ακόμα πιο εύκολη ερώτηση: στη σοφία που είναι απόρροια της εμπειρίας."

"Και από που αντλήσατε αυτές τις εμπειρίες;"

"Και πάλι εύκολο: από τις κακές αποφάσεις!"

                                                                                   David McNally
                                                              "Ακόμα κι οι αετοί χρειάζονται μια ώθηση"
                                                                                εκδόσεις Προνόμιο