Καθηλωμένος σε αμαξίδιο
όρθιος στη σκέψη
τα πόδια ακούνητα
η καρδιά ευκίνητη
χωρίς δικά του βήματα
με άμετρα αποτυπώματα αγάπης
αδύνατο να βαδίσει στην άμμο
υπέρλογο που βαδίζει στην ψυχή
το σώμα αδυνατεί
η ψυχή ακροβατεί
πότε χαρά και πότε πόνος
μα η ευτυχία κατακλύζει
απροϋπόθετα ευτυχισμένος
ακατανόητος τρόπος ζωής
ένθεη συνδρομή...
Ονήσιμος
"Καλντερίμι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου