Πριν από κάποιον καιρό άκουσα έναν Ινδιάνο αρχηγό μα διηγείται μια από τις δυνατότερες ιστορίες που έχω ακούσει ποτέ μου. Ο αρχηγός περιέγραφε τα παιδικά του χρόνια που μεγάλωνε μέσα στη φύση και την άγρια ζωή με την οποία ερχόταν σε επαφή μέσα στο δάσος. Είπε ότι επισκεπτόταν συχνά έναν που ζούσε βάζοντας παγίδες. Ορισμένες φορές τα ζώα που έπαιρνε τα κρατούσε για κατοικίδια. Προς μεγάλη του έκπληξη, μια μέρα ο μικρός αρχηγός βρέθηκε εκεί και είδε μια αρκούδα δεμένη με αλυσίδα σ' ένα δέντρο. Ο κυνηγός με τις παγίδες τον προειδοποίησε να προσέχει επειδή, αν και μικρή σε ηλικία, η αρκούδα παρέμενε επικίνδυνη και είπε ότι της ετοίμαζε ένα κλουβί. Με τον καιρό το παιδί και οι φίλοι του πήγαιναν και τάιζαν την αρκούδα. Όμως καθώς μεγάλωνε η αρκούδα έδειχνε να γίνεται όλο και πιο αδύναμη και στεναχωριόντουσαν που την έβλεπαν να ζει σ' ένα τετράμετρο κλουβί. Είχαν ζητήσει από τον κυνηγό να την ελευθερώσει αλλά εκείνος δεν το έκανε, έλεγε ότι αξίζει πολλά χρήματα.
Η έντονη διάθεση να απελευθερωθεί η αρκούδα γιγαντώθηκε και απλώθηκε σε όλη την περιοχή. Τελικά, με όλη την προσοχή που είχε κερδίσει η υπόθεση της αρκούδας, οι άνθρωποι συγκέντρωσαν το ποσό που θα εξαγόραζε την ελευθερία της. Για να το γιορτάσουν, οι άνθρωποι έφεραν φαγητά και ετοίμασαν ένα μεγάλο πανηγύρι για την περίσταση. Όταν ήρθε η ώρα να απελευθερώσουν την αρκούδα, όλοι μαζεύτηκαν για να παρακολουθήσουν τη μεγάλη στιγμή. Ένα κύμα ενθουσιασμού συνεπήρε το κοινό όταν ο κυνηγός άνοιξε την πόρτα του κλουβιού. Η αρκούδα περπάτησε μέχρι την ανοιχτή πόρτα, το πλήθος χειροκροτούσε, αλλά μετά απλώθηκε ησυχία καθώς η αρκούδα σταμάτησε εκεί. Κοίταξε για λίγο και μετά γύρισε και πήγε στην άλλη άκρη του κλουβιού. Ο κυνηγός σκέφτηκε πως ίσως να είχε τρομάξει με το άνοιγμα της πόρτας και γι' αυτό έβγαλε τους πίρους και όλα τα πλαϊνά του κλουβιού έπεσαν κάτω. Ο ενθουσιασμός του πλήθους πυροδοτήθηκε πάλι καθώς η αρκούδα ξεκίνησε ξανά να κινείται, αλλά μετά ακολούθησε ησυχία για μια ακόμη φορά. Η αρκούδα περπάτησε για τέσσερα μέτρα και κατόπιν πάλι σταμάτησε. Λυπημένο και αρνούμενο να πιστέψει αυτό που έβλεπε, το κοινό έμεινε να παρακολουθεί. Ο κυνηγός ξανασήκωσε τα πλαϊνά του κλουβιού κλείνοντας το πάλι και ανακοινώνοντας ότι η αρκούδα αυτή δε γνώριζε τίποτα άλλο πέρα από τα τέσσερα μέτρα του κλουβιού. Είχε απαρνηθεί το ίδιο ακριβώς πράγμα το οποίο λαχταρούσε το ένστικτο της, την ελευθερία της. Η αρκούδα αυτή πέθανε μέσα στο συγκεκριμένο κλουβί, στην ασφέλεια των δεσμών της και ασφαλής από τον φόβο της αλλαγής.
"Ηγεσία δεν είναι απλώς να σ' ακολουθούν"
Dave Dungan
